حدیث (39) امام حسین(ع) می فرمایند: اَللّهُمَّ لا تَستَدرِجنى بِالاِحسانِ وَ لا تُؤَدِّبنى بِالبَلاءِ ؛ خدایا! با غرق کردن من در ناز و نعمت، مرا به پرتگاه عذاب خویش مَکشان و با بلایا (گرفتارى ‏ها) ادبم مکن. الدُّرًّةُ البَاهرة من الأصدَاف الطّاهِرة